Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Quae sequuntur igitur? Duo Reges: constructio interrete. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Bork: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Bork: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse
gaudium, quod non referatur ad corpus.

Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse,
dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges
permittunt, cum privatarum litium iudices sumus.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Hoc est non dividere, sed frangere. Prioris generis est docilitas, memoria; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.